پلاك دنداني محيط مناسبي براي رشد و فعاليت باكتريهاي ايجادكننده بيماريهاي پريودنتال و پوسيدگي دنداني فراهم ميكند. به همين دليل جهت پيشگيري از ايجاد بيماريهاي پريودنتال و پوسيدگي، اين لايه بايستي توسط فرد برداشته شود. روشهاي مختلفي براي كنترل پلاك و حذف آن وجود دارد كه شامل روش هاي مكانيكي و شيميايي مانند استفاده از مسواك و خميردندان،نخ دندان، مسواك هاي بين دنداني،دهانشويه ها و ... مي باشد كه عمدتا براي فرد زمان بر و سخت ميباشد و نياز به دانستن و رعايت تكنيك استفاده صحيح از آنها مي باشد. خاصيت آنتي ميكروبيال نقره و تركيبات آن اثبات شده و اخيرا مورد توجه قرار گرفته و در پزشكي كاربرد فراوان يافته است. با استفاده از ذرات نانو نقره به خاطر افزايش سطح تماس در دوز مشابه، ميتوان اثربخشي آن را افزايش داد. xylitol به دليل اثر افزايشي بر جريان بزاق و همچنين خاصيت باكتريواستاتيكي آن، باعث پيشگيري از تشكيل پلاك مي شوند. EDTA به عنوان ماده اي چيلاتيو توانايي باند شدن با كلسيم و را دارد و در نتيجه مي تواند اين دو يون را كه براي تشكبل و استقرار پلاك ضروري هستند، حذف نمايد. ماده MSM به عنوان تقويت كننده انتقال EDTA براي افزايش عملكرد موضعي آن موثر است. اين اختراع با استفاده از خاصيت سينرژيك تركيبات خود، راه حلي آسان و ارزان براي جلوگيري از تشكيل پلاك ارايه مي نمايد.

پوسيدگي دندان شايع ترين بيماري مزمن در جهان است كه سالانه هزينه هاي بسيار سنگيني را بر فرد و دولت تحميل ميكند. نزديك به 2.3 ميليارد نفر(تقريبا 32 درصد)جمعيت كره ي زمين داراي پوسيدگي در دندان هاي دائمي خود هستند كه از اين مقدار، حدود 200 ميليون دندان پوسيده در درون دهان ايرانيان قرار دارد. از آنجا كه پوسيدگي دندان موجب كاهش كارايي سيستم دنداني فرد ميشود لازم است راه كار هايي براي كاهش پوسيدگي دنداني صورت گيرد. خميردندان هاي حاوي فلورايد گزينه ي خوبي هستند اما با توجه به افزايش سطح بهداشت جهاني و مشغله افراد ،بايد سيستم هايي با كارايي بيشتر و صرف زمان كمتر ساخته شوند اين اختراع با معرفي خميردنداني حاوي بايوگلس داراي بور با توانايي بازسازي ميناي دندان باعث پيشگيري از بروز پوسيدگي مي شود.

در اين اختراع از يك واكنش سه جزيي استفاده شد. ابتدا از تركيب عناصر نمك N-1- نفتيل اتيلن دي آمين دي هيدروكلريد و سولفانيليك اسيد جهت تهيه يك تركيب شيميايي استفاده گرديد. تركيب به دست آمده كه نوعي معرف گريس اصلاح شده است، بر روي يك بستر متخاخل سلولزي نشانده شد. پس از تثبيت معرف فوق بر روي بستر، واكنش پذيري آن با يون هاي نيترات بررسي شد. پس از بهينه كردن تمام پارامترها، يك منحني كاليبراسيون مرتبط با رنگ كه رنگ هاي مشخص تشكيل شده بر روي بستر تهيه شده را به غلظت هاي مختلف يون نيترات مربوط مي كند، تهيه شد.

خلاصه: در اين اختراع اثر بسترهاي گرافني بر تكوين و كيفيت رويان موش در مراحل پيش از لانه¬گزيني مورد بررسي گرفت. از نانوذرات گرافن بسترهاي مناسب براي كشت سلول و همچنين كشت جنين تهيه گرديد و با تغيير سطحي فيلم هاي گرافن زيست سازگاري اين بستر بهبود يافت. بستر معرفي شده در اين اختراع با توجه به خصوصيات فيزيكوشيمياي سطح آن براي كشت و تكوين جنين در شرايط آزمايشگاهي مناسب مي باشد چونكه جنين در شرايط طبيعي

پيوند استخوان يك عمل جراحي است كه جهت جايگزيني استخوان از دست رفته انجام مي گيرد. شيشه هاي زيست فعال گروهي از مواد زيستي برپايه سيليسيم هستند كه بخاطر زيست فعالي آنها و توانايي اتصال به استخوان وتشكيل لايه هيدروكسي آپاتايت روي آنها شناخته مي شوند. استرانسيم قابليت درمان پوكي استخوان، افزايش ساخت استخوان و كاهش از دست رفتن استخوان را دارد.همچنين مشخص شده است كه استرانسيم در غلظت كم باعث افزايش فعاليت آلكالين فسفاتاز و استخوان زايي مي شود. همچنين كبالت با ايجاد هايپوكسي نقش موثري در بيانHIF و رگ زايي دارد. رگ زايي فرآيند بسيار مهمي در ترميم استخوان است. دو عنصر كبالت و استرانسيم در كنار يكديگر و در ساختار بايوگلس ميتوانند فرايند ترميم استخوان را بهبود بخشند.

محيط كشت سلولي جهت تمايز سلول هاي آپيكال پاپيلا به سمنتوبلاست جهت بازسازي پريودنتال اختراع شده است. درمان بيماري هاي مرتبط با پريودنتال و بهبود عملكرد ايمپلنت ها يكي از چالش هاي درماني جهاني هستند. تمايز سلول هاي بنيادي از پاپيلاي آپيكال (SCAPs) به سمنتوبلاست يك استراتژي براي درمان پريودنتيت مي باشد. سلول‌هاي آپيكال پاپيلا از مولر سوم انسان جدا و به مدت 21 روز در محيط تمايز حاوي -β گليسروفسفات و اسيد اسكوربيك 2-فسفات انكوبه شدند. واكنش زنجيره اي پليمراز همچنين براي پروتئين سيمان 1 (CEMP1)، كلاژن نوع I (COL1)، F-Spondin (SPON1)، استئوكلسين (OCN)، استئوپونتين (OPN) كه نشانگرهاي خاص سمنتوبلاست ها و اجداد آنها هستند، انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد كه اين محيط تمايزي براي سيمان‌زايي SCAPهاي انساني مناسب و مفيد است. Differentiation environment for differentiation of papillae apical cells to cementoblast

استفاده از ايمپلنت هاي دنداني به عنوان يكي از اميدواركننده ‌ترين گزينه‌هاي درماني در دندانپزشكي، با چالش ها و محدوديت هايي مانند عدم ايجاد يكپارچگي استخواني كافي، كمبود استخوان يا تحليل آن، عدم اتصال به بافت نرم و استخوان و همچنين فقدان سيستم‌هاي دفاعي ايمني روبرواست. بنابراين در دهه هاي گذشته، تغييرات ايجاد شده در ايمپلنت ها جهت فراهم نمودن شرايط لازم جهت استئواينتگريشن سريع ايمپلنت بر روي استخوان و بهبود خواص بيولوژيكي ايمپلنت، گسترش يافته است. از اين رو در اختراع از سل شيت هاي حاوي سلول هاي بنيادي پاپيلاي آپيكال استخراج شده از ريشه دندان مولر سوم انسان كه در محيط كشت تمايزي حاوي اسيد اسكوربيك و β-گليسروفسفات كشت شده اند، براي تمايز به سمنتوبلاست ها و توليد سمنتوم و از پوشش نانوذرات بيواكتيوگلس بر روي ايمپلنت هاي تيتانيومي نيز براي بهبود تكثير سمنتوبلاست ها و چسبندگي سل شيت ها بر روي ايمپلنت تيتانيوم، به منظور افزايش اتصال ايمپلنت به استخوان و يكپارچگي استخواني استفاده شده است. نتايج نشان دادند كه استفاده از سل شيت ها و نانوذرات بيواكتيوگلس بر اساس تست تريپان بلو هيچگونه سميت سلولي نداشته و تصاوير ميكروسكوپ الكتروني چسبندگي سلول‌- سطح و سلول- سلول مناسبي را نشان دادند.